Ank Schravendeel

Ik groeide op in een gereformeerd domineesgezin. Mijn behoefte aan spiritualiteit werd daardoor wel erkend, maar ik bleef actief op zoek naar “hoe kan ik dat leven?”

Op mijn 25^e kwam ik in aanraking met Vipassana meditatie, dat was thuiskomen. Ik hoefde me niet anders voor te doen dan ik was en wat in mijn leven gebeurde bleek onderdeel van de beoefening. Wat ik op het kussen leer bleek direct toepasbaar in het gewone leven.

Ik begon in 1988 te mediteren in het Vipassana Meditatiecentrum in Groningen, bij Johan Tinge. Bij Mettavihari volgde ik vele 10 daagse retraites. Na 2006 werd Frits Koster mijn leraar, bij hem liep ik ook stage om te leren zelf retraites te begeleiden.

Na een studie Andragologie deed ik in mijn werkzame leven ervaring op als docent, projectleider en manager in een verpleeghuis. Ik heb nu een eigen praktijk als coach.

In 2001 werd ik chronisch ziek. Dat veranderde mijn leven en ook mijn meditatie. Het omgaan met verlies leerde me om aandacht te geven aan een innerlijke houding van zachtmoedigheid als basis voor opmerkzaam zijn. Van Visu Teoh en Christina Feldman leerde ik metta meditatie als methode, die ik vooral in het dagelijks leven veel gebruik. Sinds 2010 zijn Patricia en Charles Genoud mijn leraren, zij combineren metta en Vipassana meditatie.

Vanaf 2008 begeleidde ik retraites van 4 of 7 dagen. Sinds die tijd ben ik berokken bij het Vipassana Meditatiecentrum in Groningen. We werken met 4 begeleiders, ik ben verantwoordelijk voor de inhoud van het programma. Het samen met het bestuur en vrijwilligers dragen van een centrum is meditatie in actie. Ik verzorg lezingen, geef een jaargroep, geef (ook landelijk) weekeinden en retraites. In Friesland geef ik meditatie ochtenden, een basiscursus en een studiegroep.

In Groningen vieren we jaarlijks – dit jaar voor de 6^e keer – Vesak. Het programma wordt voorbereid en gedragen door verschillende Boeddhistische stromingen (Zen, Leven in Aandacht, Maitreya, Shambala) Het nemen van een oecumenisch initiatief vind ik erg belangrijk, een manier om Boeddhisme in het Westen vorm te geven.

Een tiental jaren organiseerde ik de landelijke studiedagen voor begeleiders van plaatselijke zitgroepen. Ook individuele begeleiders help ik hun weg te vinden in het doorgeven van de Dhamma. Ik ben lid van de Ethische Commissie van de SIM.

Wat ik belangrijk vind in het begeleiden van retraites

• “Walk your talk, talk your walk” het verwezenlijken van wat je in het mediteren leert
• Betrouwbaar zijn, zorg dragen voor veiligheid en vertrouwen, als basisvoorwaarde om te kunnen leren
• Vrijgevigheid, mijn ervaring en energie beschikbaar stellen voor het doorgeven van de Dhamma, als vrouw, als leek, in de westerse samenleving
• De ervaringen van mediterenden plaatsen in het kader van de Dhamma, van de 4 edele Waarheden

Blog Artikelen van Ank