Het reproductiegetal van vriendelijkheid

Voor de zomer stond ik met de fiets voor een stoplicht te wachten. Na een lange en volle dag werken in het onderwijs stond ik daar, in gedachten verzonken. Toen het stoplicht op groen sprong zette ik mijn fiets in beweging. Aan de andere kant kwam een jongen van een jaar of acht mij tegemoet. Vrolijk en ontwapenend keek hij mij aan en zei met een aardige stem: ‘Hallo’. Ik werd aangenaam uit mijn gedachtewereld getrokken en groette hem met een glimlach. Blij, en enigszins onder de indruk van deze begroeting, vervolgde ik mijn weg. Zijn begroeting resoneerde nog een tijdje na. Dat is wat vriendelijkheid doet. Vriendelijkheid, of hartelijkheid, conditioneert vriendelijkheid.

Dit schooljaar geef ik les op een nieuwe locatie. Alles is nieuw: de lange gangen, de lokalen met aan de wand nieuwe posters en landkaarten, en natuurlijk heel veel nieuwe collega’s. Vlak voor de herfstvakantie keek ik met een collega, die daar al langer werkt, terug op de eerste zes weken. Ik vertelde haar dat ik mij thuis voelde op mijn nieuwe werkplek, mede door haar vriendelijke en open houding. Haar antwoord was: ‘Ik heb mij aan het begin van het schooljaar voorgenomen om alle nieuwe collega’s te begroetten, zodat ze zich thuis gaan voelen’.

Zomaar twee voorbeelden uit het leven van alledag. ‘Voor liefde hoef je niet buitengewoon te zijn’, zegt de mol in het inspirerende boek ‘De jongen, de mol, de vos en het paard‘ van Charlie Mackesy.

Vriendelijkheid werkt aanstekelijk. Het mogen ontvangen betekent vaak ook dat we het weer doorgeven. Het reproductiegetal van vriendelijkheid stijgt op die manier dan ook snel boven de één. En als de vriendelijkheid naar de ander vanuit ons eigen hart niet meteen wordt gezien, of wordt beantwoord, dan is er tenminste een persoon vrij van het boosheid-virus. Laten we ons inzetten en proberen te leven vanuit vriendelijkheid en mildheid, zodat we samen het reproductiegetal van vriendelijkheid laten stijgen.

Geweld kent alleen maar verliezers

Een blog van Vipassana.nu d.d. 11.09.24 Het is nu alweer bijna een jaar geleden dat het geweld in het Midden-Oosten op 7 oktober 2023 is opgevlamd met de wrede terreuraanval…

Memento mori, memento vitea

Een blog van Joost van den Heuvel Rijnders Ook afgelopen zomer was ik weer op Vlieland. Een weekje op de Wadden voelt als een retraite. Het liefst loop ik op…

Bosbaden

Een blog van Katleen Janssens Het water valt met bakken uit de lucht terwijl ik een korte mindfulness oefening begeleid onder een afdakje. We zijn met z’n twaalven, nieuwsgierig om…

Zingend mediteren, vaardig en onwetend

Een blog van Ank Schravendeel Ik krijg zangles, ik leer een klassieke Indiase raga zingen. In India, in de hindoeïstische traditie, zijn muziek maken en spiritualiteit nauw met elkaar verbonden.…

Ouder worden

Een blog van Dingeman Boot Kort geleden ben ik 90 jaar geworden. Het is alsof ik er nog aan moet wennen zo oud te zijn. Natuurlijk is het een zegen…

Wereldwijde verbinding – taal en hart

Een blog van Riët Aarsse Terwijl een aantal van mijn Vipassana.nu collega’s de 90e verjaardag van Dingeman Boot vierden, was ik ondergedompeld in een wereldwijde online Insight Dialogue weekend retraite.…

Dukkha … een kleine verkenning

Een blog van Chris Grijns Als we schrikken van de verkiezingsuitslag, ons machteloos voelen bij humanitaire nood, als we helemaal genoeg hebben van het dagelijks nieuws, of ons schuldig voelen…

Verbinden met onze kernwaarden

Een blog van Mirjam Schild en Frits Koster Vanaf 7 oktober heeft de wereld een enorme schok gehad met de geweldsuitbarsting in het Midden-Oosten, waarbij een pijnlijk oud probleem in…

Hoe jezelf te geven aan deze wereld

In het Vipassana Centrum in Groningen organiseren we activiteiten die ingaan op samenleven in deze overgangstijd. Meditatie geeft de mogelijkheid om bewust te zijn van wat er speelt in lichaam…

Op weg … het pad is de verlichting

Een blog van Mirjam Schild Een paar weekenden terug hadden we het voorrecht onze kleindochter van 1,5 jaar twee dagen om ons heen te hebben. We besloten na het avondeten…