Dukkha om te komen tot bevrijding van dukkha

Het gebeurde tijdens de periode van drie maanden dat ik nog als long-term yogi op IMS (Insight Meditation Society – USA) verbleef nadat ik eerst de 3-maands retraite had gevolgd. Ik maakte zo nogal wat leraren mee die een week-retraite begeleidden.

Gedurende mijn hele verblijf aldaar was ik dagelijks een uur in de speciale yogaruimte om er mijn yogaoefeningen te doen als ondersteuning van mijn meditatieproces. Toen ik op een dag binnen kwam in deze ruimte zag ik in een hoek een vrouw alleen zitten. Ze keek niet zo vrolijk en had het kennelijk moeilijk. Terwijl ik mijn oefeningen deed begon ze zacht te huilen. Maar geleidelijk werd het huilen steeds harder tot het hartverscheurend werd. Ik voelde hier een intense vorm van dukkha (pijn/lijden). Ik ging rustig door met mijn oefeningen, maar de pijn die haar huilen verraadde ging ook door mij heen. Toch had ik het gevoel niet naar haar toe te moeten gaan.

Na de retraite kwam ze naar me toe en bedankte me. Op mijn vraag waarvoor ze mij bedankte antwoordde ze: ‘Jij ging rustig door met je oefeningen, was betrokken bij mijn verdriet, maar liet mij vrij en greep niet in!’.

Mededogen houdt in dat je geraakt wordt door de pijn van de ander en tracht deze pijn op te heffen of te verlichten. Maar als je te maken hebt met vormen van dukkha, meestal vanuit het verleden, die bij iemand als gevolg van de meditatie naar boven komt is het beter niet in te grijpen, maar de ander de gelegenheid te geven helemaal door dat proces van die dukkha heen te gaan – hoe pijnlijk ook – om zich zo te kunnen bevrijden van de aanwezige dukkha.

Daarom heb ik wel eens een retraite-deelnemer teruggeroepen die naar iemand wilde voor wie de pijn te veel werd en de zaal verlaten had. Hierbij past mooi onderstaand gedicht van een onbekende dichter(es):

Wie niet onder het oppervlak
wil glijden van de bron van het pijn
zinkend door het diepe donkere water
naar een plek waar je niet kunt ademen,

zal nooit de bron kennen
van waaruit we drinken
het geheime water, koud en helder.

Hij vindt in het donker
niet het geglinster van de kleine, ronde muntjes
weggegooid door hen die iets anders wensten.

Blijf op de hoogte van het laatste nieuws

[mailpoet_form id=”1″]

Meer artikelen van Dingeman

Ouder worden
Een blog van Dingeman Boot Kort geleden ben ik…
Oorlog
Er is een afschuwelijke oorlog gaande in Oekraïne! Mijn…
Verbinding
In deze tijd waar we te maken hebben met…

Lees ook de andere artikelen op Vipassana.nu.

Geëngageerd boeddhisme

Een blog van Frits Koster Sinds het staakt-het-vuren 10 oktober j.l. krijgt de situatie in Gaza minder aandacht in de media. Toch zijn er verontrustende publicaties te noemen, zoals het…

Overzicht en verbinding

Een blog van Ank Schravendeel Sinds 2018 ben ik betrokken als docent bij de Dhamma Verdiepings Cursus (DVC). We werven nu voor de 11e groep nieuwe deelnemers. Vanuit mijn optiek…

Medemenselijkheid op het Malieveld

Een blog van Joost van den Heuvel Rijnders Op zondag 18 mei reisde ik met de trein van Enschede naar Den Haag om deel te nemen aan een protest dat…

Omgaan met het lijden van anderen

Een blog van Mirjam Schild Kunnen we omgaan met het lijden van de ander? Laatst vroeg een goede vriendin mij waarom ik niet meteen ging rusten als ik moe was, ze…

Aardbeving Myanmar – we kunnen helpen

Ongetwijfeld heb je gezien hoe een enorme aardbeving het hart van boeddhistische Myanmar (Birma) heeft geraakt. Het bekende heuvelgebied Sagaing Hills, waar honderden kloosters, en Dhamma-opleidingsinstituten zijn gevestigd, is zwaar…

Leven in een grillige wereld

Een blog van Frits Koster Er vinden momenteel veel ingrijpende veranderingen plaats in de wereld en door de sociale media worden we daar steeds op gewezen. Denk bijvoorbeeld aan de…

De geest laten opbloeien

Een blog van Ank Schravendeel Als ik ’s morgens wakker word, hoor ik mijn denkmotor aanslaan. Gedachten die op zaken vooruit lopen, wat er gepland staat voor die dag komt…

Terugblik Ecofest ‘Duizend Groene Handen’

Een blog van Chris Grijns Het is alweer enige tijd geleden, toch deel ik nog graag iets over het Ecofest zondag 8 december j.l. – vol workshops en ontmoetingen in…

Ceremoniële tijden

Een blog van Riët Aarsse Een oude herinnering is opeens vers in mijn mind. Mijn moeder zit achter de piano en speelt met grote blijheid een sinterklaasliedje. Wij kinderen zingen…

Geweld kent alleen maar verliezers

Een blog van Vipassana.nu d.d. 11.09.24 Het is nu alweer bijna een jaar geleden dat het geweld in het Midden-Oosten op 7 oktober 2023 is opgevlamd met de wrede terreuraanval…
Nieuwsbrieven

[mailpoet_archive segments=”4″]

De Retraite Begeleiders