Snipverkouden

Met een vol hoofd en dichte oren is het niet lekker slapen. En zeker niet met dat gewoel en gepieker over hoe ik het morgen vol kan houden. Ik ben toch nooit ziek? Dit gaat niet lukken, te moe, te bleek, te snipverkouden om te werken.

Een verkoudheid overkomt ons zo af en toe, niets bijzonders. Maar kan ik met die hinderlijke pijn in de botten, een dichte neus en dikke ogen ook nog wakker en vriendelijk aanwezig kan zijn? Of ben ik door deze hangerige staat willoos overgeleverd aan het automatisme van zorgen maken en mezelf voorbij rennen om me vooral niet ziek te melden? Ik lig in bed en realiseer me hoeveel verschijnselen ik opmerk: de weerstand tegen het niet willen ziek zijn, het gewoel om die onderrug en vermoeide benen niet te voelen, het denken dat me meeneemt naar sombere voorspellingen over de dag van morgen, en vooral de confrontatie met mijn overtuiging dat ik nooit ziek ben. Mooi is dat…  Ik produceer met gemak een afkeurende gedachte over deze identificaties en maak ook een lijstje met de voordelen van ziek zijn. Want dan kom ik eindelijk eens toe aan het schrijven van deze blog.

Laat los, accepteer, leg je erbij neer, je bent ook maar een mens… Zuchtend en piepend probeer ik uit te ademen en toe te geven aan mijn innerlijke wijsheid. Nog steeds ben ik veel aan het doen, merk ik. Dat mag, een bezige bij wordt niet zomaar een snorrende poes op de bank, het kost tijd om tot rust te komen, om ziek te zijn. En zowaar, het lichaam helpt een handje mee en ik begin te ontspannen in én met alle ongemakken en gedachtes.

Niet alleen helpt de ontspanning of de veel geroemde mindfulness-het-mag-er zijn-houding. Ook een oud inzicht van de Boeddha inspireert mij in dit innerlijk onderzoek naar wat er aan de hand is. ‘Observeer het lichaam in het lichaam’, zo sprak hij in het Anapanasati-sutta. Ook mijn wens om niemand te kwetsen, inclusief mijzelf motiveert mij om me over te geven aan de waarneming van wat zich in dit moment ontvouwt. Ik zit zo goed en zo kwaad als het gaat een kwartiertje mijn lichaam te observeren – en de sprongen van de geest. Dit is het lichaam, dit zijn de onprettige reacties, dit is de pijn van identificatie. Op dit moment is er alweer een kleine verschuiving opgetreden in de staat van lichaam en geest. In deze constante stroom van veranderingen rust ik uit en wens mijzelf van harte beterschap.

Blijf op de hoogte van het laatste nieuws

[mailpoet_form id=”1″]

Meer artikelen van Chris

Lees ook de andere artikelen op Vipassana.nu.

Terugblik Ecofest ‘Duizend Groene Handen’

Een blog van Chris Grijns Het is alweer enige tijd geleden, toch deel ik nog graag iets over het Ecofest zondag 8 december j.l. – vol workshops en ontmoetingen in…

Ceremoniële tijden

Een blog van Riët Aarsse Een oude herinnering is opeens vers in mijn mind. Mijn moeder zit achter de piano en speelt met grote blijheid een sinterklaasliedje. Wij kinderen zingen…

Geweld kent alleen maar verliezers

Een blog van Vipassana.nu d.d. 11.09.24 Het is nu alweer bijna een jaar geleden dat het geweld in het Midden-Oosten op 7 oktober 2023 is opgevlamd met de wrede terreuraanval…

Memento mori, memento vitea

Een blog van Joost van den Heuvel Rijnders Ook afgelopen zomer was ik weer op Vlieland. Een weekje op de Wadden voelt als een retraite. Het liefst loop ik op…

Bosbaden

Een blog van Katleen Janssens Het water valt met bakken uit de lucht terwijl ik een korte mindfulness oefening begeleid onder een afdakje. We zijn met z’n twaalven, nieuwsgierig om…

Zingend mediteren, vaardig en onwetend

Een blog van Ank Schravendeel Ik krijg zangles, ik leer een klassieke Indiase raga zingen. In India, in de hindoeïstische traditie, zijn muziek maken en spiritualiteit nauw met elkaar verbonden.…

Ouder worden

Een blog van Dingeman Boot Kort geleden ben ik 90 jaar geworden. Het is alsof ik er nog aan moet wennen zo oud te zijn. Natuurlijk is het een zegen…

Wereldwijde verbinding – taal en hart

Een blog van Riët Aarsse Terwijl een aantal van mijn Vipassana.nu collega’s de 90e verjaardag van Dingeman Boot vierden, was ik ondergedompeld in een wereldwijde online Insight Dialogue weekend retraite.…

Dukkha … een kleine verkenning

Een blog van Chris Grijns Als we schrikken van de verkiezingsuitslag, ons machteloos voelen bij humanitaire nood, als we helemaal genoeg hebben van het dagelijks nieuws, of ons schuldig voelen…

Verbinden met onze kernwaarden

Een blog van Mirjam Schild en Frits Koster Vanaf 7 oktober heeft de wereld een enorme schok gehad met de geweldsuitbarsting in het Midden-Oosten, waarbij een pijnlijk oud probleem in…
Nieuwsbrieven

[mailpoet_archive segments=”4″]

De Retraite Begeleiders