A once in a lifetime experience?

De ‘evenementisering’ van onze samenleving. Dit treffende woord gebruikt de socioloog Thijs Lijster in zijn boek De grote vlucht inwaarts.

Ja, in ons land worden talloze evenementen georganiseerd, van muziek in het park tot bierproeven in een oude kerk. Daarnaast zijn er veel evenementen die ons aansporen tot bijzondere prestaties. We beklimmen de Mont Blanc, springen met een parachute op Texel en gaan met de fiets de Mont Vetoux op. Op social media worden de ervaringen gedeeld. Bijzonder. Speciaal. Heftig. Een unieke experience!

In dit rijtje komen tegenwoordig soms ook spirituele evenementen voor. Een retraite op Ibiza in een Bounty-achtig paradijs. Het beklimmen van een hoge berg, schaars gekleed, onder winterse omstandigheden, maar met speciale ademtechnieken.

De Vipassana-retraite duikt soms ook op, op de tijdlijn van mijn Facebookvrienden. Iets wat je eens gedaan zou moeten hebben, een echte once in a lifetime experience. Het liefst de meest zware variant, zonder loopmeditatie, vooral veel zitten en niet meer eten na het middaguur. Dit kan natuurlijk waardevol zijn, maar een Vipassana-retraite hoeft niet op zichzelf te staan. Deze kan onderdeel uitmaken van een pad waarbij ons dagelijks leven leidend is. Een retraite is uiterst waardevol, maar mag het gewoon zijn? Niet spectaculair, maar een verdieping van ons pad van aandacht, inzicht en compassie. We hebben op dit pad geen haast, het mag in een slakkengang gaan. We hoeven niet te presteren en hoeven dus ook geen speciale experience mee te maken. In de woorden van Sayadaw U Tejaniya: ‘It is a lifetime practice, a marathon, not a sprint.’ Of, zoals de Amerikaanse Vipassana-leraar Joseph Goldstein zegt aan het einde van zijn retraites: ‘De eerste helft van de retraite zit er nu op, de tweede helft begint nu.’

Blijf op de hoogte van het laatste nieuws

Meer artikelen van Joost

Lees ook de andere artikelen op Vipassana.nu.

Op weg … het pad is de verlichting

Een blog van Mirjam Schild Een paar weekenden terug hadden we het voorrecht onze kleindochter van 1,5 jaar twee dagen om ons heen te hebben. We besloten na het avondeten…

Idolen, spirituele inspiratie en chanting

Een blog van Riët Aarsse Als twintiger was ik gegrepen door die diepe lach, haar intense aanwezigheid, rauwe stem  en vrolijke energie op het podium. Ik was fan van Tina…

Het leven op een hoog in de Pijp

Een blog van Ria Kea Ik woon in een oude stadswijk ”de Pijp” in Amsterdam op 1 hoog. Een huis met 4 verdiepingen en ik heb beneden-en bovenburen. Een huis gebouwd in…

Nieuwe wegen vinden

Een blog van Joost van den Heuvel-Rijnders Bij het verlaten van de supermarkt zie ik twee kinderen staan, een jongen en meisje. Jaartje of tien. Ze verkopen hun oude speelgoed,…

Driedaagse, vierdaagse, vijf- of nogmeerdaagse

Een blog van Riët Aarsse Met plezier kijk ik naar de beelden van de Vierdaagse die een driedaagse wandeltocht werd. De beelden brengen me terug naar mijn studententijd toen ik…

Vrolijker het einde tegemoet

Een blog van Frits Koster Dit voorjaar heb ik via 30NOW een cursus mogen verzorgen over ‘Tien Spirituele Metgezellen’. Hierin hebben we online tien heilzame kwaliteiten verkend, die in de…

Een ‘wake-up call’

Zo werd het genoemd, de invasie van Rusland in Oekraïne. Een wake-up call voor de terreur die een bezeten autocratische president een democratisch land en zijn inwoners kan bezorgen. Vorig…

Oorlog

Er is een afschuwelijke oorlog gaande in Oekraïne! Mijn hart doet enorm veel pijn bij het zien wat daar gebeurt: al dat geweld, al die doden, al die gewonden, al…

Over het lezen van een sutta

Een middellange blog van Chris Grijns Als gepassioneerd beoefenaar zit en loop ik graag in aandacht. Op een gegeven moment komt dan ook de behoefte om te lezen. Om direct…