Hoe jezelf te geven aan deze wereld
In het Vipassana Centrum in Groningen organiseren we activiteiten die ingaan op samenleven in deze overgangstijd. Meditatie geeft de mogelijkheid om bewust te zijn van wat er speelt in lichaam…
Riët Aarsse
Geboren in Papua (1961), destijds Nieuw Guinea, als een van een tweeling, kwam ik op mijn derde naar Nederland. Mijn ouders waren Indisch en van Friese origine. Hun levens waren getekend door de oorlog in Zuid Oost Azië, en ze zijn meerdere keren verhuist naar voor hen onbekende landen.
Met aan de ene kant de rijkheid van het kennen van meerdere culturen was er ook rusteloosheid. Het wit voelen temidden van Indische mensen en het een beetje vreemde eend in de bijt voelen bij witte mensen is iets wat mij pas onlangs veel helderder is geworden.
Door het niet weten waar ik thuis hoorde probeerde ik in allerlei therapieën uit te vinden wie ik was en zocht soelaas in hard werken en leefde een beetje voor de buitenkant. Mijn geest is van nature nieuwsgierig maar mijn spirituele pad vond pas echt verdieping toen ik in aanraking kwam met vipassana meditatie in 2010 bij een cursus bij Jotika Hermsen. Toen wist ik dat ik gevonden had wat ik zocht, een pad, een weg naar binnen en innerlijke verrijking. Ik kwam thuis.
Na een aantal kortere retraites in Nederland, ging ik al gauw naar het Oosten voor langere retraites. Sayadaw U Vivekananda, U Jatila, Ayya Viranani en Upul Gamage zijn belangrijke leraren voor mij met wie ik mij verbonden voel. In Birma ging ik jaarlijks naar Sayadaw dr U Nandamala, niet alleen om cursussen in de boeddhistische psychologie te volgen, maar ook om vertalingen van dhammatalks en cursussen te redigeren. Van hem heb ik enorm veel geleerd. In 2019 ging ik voor het eerst naar IMS (Insight Meditation Society) en had het geluk bij o.a. bij Carol Wilson en Andrea Fella te mediteren.
Toen ik in 2012 in contact kwam met Insight Dialogue werd me duidelijk dat het pad van meditatie geen solo activiteit hoeft te zijn. Mediteren in interactie is de poort naar de bevrijding uit interpersoonlijk lijden en naar het diepe weten dat we allemaal verbonden zijn. Heel veel heb ik geleerd van mijn mentoren Phyllis Hicks en Bart van Melik.
Mij gaat het niet alleen, juist niet, om slechts het zitten op het kussen. De onuitputtelijke bron van wijsheid in de lessen van de Boeddha geven relief aan wat we doen op elk moment van ons leven en dat inspireert me enorm. Gregory Kramer geeft daar in zijn Whole Life Path heel mooi handen en voeten aan voor ons in het Westen.
Veel van wat ik heb gedaan, en doe in mijn leven, was gericht op het zichtbaar maken van het onzichtbare. In de meditatie is dat ook precies wat we doen. Als psycholoog voelt het samenbrengen van oosterse en westerse inzichten heel duidelijk als mijn pad. Uiteindelijk bevinden we ons allemaal in veranderingen van ophouden, loslaten en weer een nieuwe dag starten. Dit proces van verandering en bevrijding vind ik prachtig om te ondersteunen.
Wat ik belangrijk vind in het begeleiden van retraites
Om met jezelf te kunnen zijn in de meditatie is het heel belangrijk dat de omgeving liefdevol en veilig is en er goed voor je wordt gezorgd (wat iets anders is dan in alles je zin krijgen). Ik vind het belangrijk dat iedereen met zijn hele hebben en houwen welkom is, waar je ook vandaan komt, wat je kleur ook is, welke culturele of religieuze achtergrond je ook hebt, wat je seksuele oriëntatie ook is, wat je klasse ook maar is. We nemen het allemaal mee en het is allemaal welkom.
Het is zo mooi om in de subtiliteit van de meditatie met anderen te kunnen zijn en te zien hoe processen zich ontvouwen. Lichtheid vind ik belangrijk in de diepgang van de meditatie, evenals humor en geduld.
Ook vind ik het belangrijk dat er een theoretisch fundament is, zoals de heel gedetailleerde beschrijving van de menselijke geest zoals die in de boeddhistische psychologie staat een hulpmiddel is om dingen in onszelf te ontdekken.
En doordat mediteren moeilijk kan zijn, vind ik het belangrijk dat een begeleider het pad kent, heeft doorgemaakt en zich voortdurend blijft ontwikkelen. Dat vind ik ook heel mooi aan dit collectief van retraitebegeleiders, in al zijn diversiteit kunnen we leren van elkaar en elkaar inspireren.
